“ነፍሲ ወከፍ ከም’ቲ እተቐበሎ ውህበት ጸጋ፡ ከም ሕያዎት መገብቲ ናይ’ቲ ብዙሕ ዝዓይነቱ ጸጋ ኣምላኽ፡ ንሓድሕድኩም ኣገልግሉ።” 1ጴጥ 4፡10። እዛ ቅድስቲ ዕለት’ዚኣ ሻምነይቲ ሰንበት ናይ’ዚ ዓብይ ጾምን ዕለተ ሆሳእናን’ያ። ሆሳእና ኣብ ቅድስቲ ቤተ ክርስቲያንና ኣዝዩ ዓብይ ክብረ-በዓል’ዩ። ንመጀመርታ ጊዜ ጐይታና ብደረጃ ህዝቢ ዓብዪ ኽብሪ ዝረኸበሉ ዕለት ድማ’ዩ። ብቕዱሳን ነብያት ዝተነግሩ ትንቢታት ዝተፈጸመሉ መዓልቲ’ውን’ዩ። እዚ በዓል’ዚ ውጽኢት ስራሕ መንፈስ ቅዱስ’ዩ። ኣብ’ቲ ዕለት’ቲ ከተማ ዘናዓበ ህዝባዊ ምትእኽኻብ ኪህልው ዝሰርሐን ዝወደበን ሽማግለ (ኮሚቴ) ኣይነበረን።

“ንጉስ ኣይሁድ ኪመጽእ’ዩ’ሞ ኣብ ጐደናታት ወጺእኩም ተቐበልዎ” ኢሉ ዝኣወጀ፡ ዝጐስጐሰ ዝዀነ ይኹን ኣካል ኣይነበረን። ካብ’ቶም ሮማውያን ገዛእቲ ንኸም’ዚ ዝበለ ናይ ኣቀባብላ ህዝባዊ ሰልፊ ፍቓድ ዝሓተተን ዝረኸበን ሰብ ኣይነበረን። ተሓቲቶም እንተ ዚዀኑ ኸም’ዚ ዝበለ መደብ ከም መንግስቲ ናይ ምግልባጥ ፈተነ (መፈንቅለ-መንግስት) ቈጺሮም ብወተሃደራዊ ሓይሊ ምተኸላኸልዎን ምጨፍለቕዎን ነይሮም። ህዝቢ ኢየሩሳሌምን ሃይማኖታውያን ኰነ ፖለቲካውያን መራሕቱን፡ ንኢየሱስ ዚጸልኡ’ምበር፡ ደለይቱን ደገፍቱን ኣይነበሩን። እቲ ዅነታት ኪግምገም ከሎ’ምበኣር፡ ብደረጃ ህዝቢ ንጐይታናን መድሓኒናን ኢየሱስ ክርስቶስ ብኽብሪ ኽትቅበል ዜኽእል ዝዀነ ይኹን ተኽእሎ ኣይነበረን። እሞ ኸመይ ኢሉ ደኣ ኪፍጸም ተኻእለ፧ ብዘይ ዝዀነ ጥርጥር፡ ነዚ ጽምብል’ዚ ዝወደበ ስዉር ኢድን ስልጣንን ከም ዘሎ ርዱእ’ዩ። ኢድ ሰብ ከይሓወሰ፡ ብዘይ ኣዋጅ ብዘይ ድምጺ ኺገብር ዚኽእል ድማ እግዚአብሔር መንፈስ ቅዱስ’ዩ። ንቕዱሳን ነብያት ትንቢት ዚህቦም ንስ’ዩ (2ጴጥ 1፡21)። ነቲ ባዕሉ ዝገለጾ ትንቢት ዚፍጽሞ ድማ ንሱ ባዕሉ’ዩ። ኣብ ልዕሊ ፍጡራቱ ሉኣላዊ ስልጣን ዘለዎ ኣምላኽ ስለ ዝዀነ፡ ብዅሉ ኸኣልነቱ፡ በቲ ኣብ ኵሉ ዚመልእ ምልኣቱ (Omnipotence & Omnipresence)፡ ንልቢ ፈተውቱን ጸላእቱን ኣለዓዒሉ፡ ነዚ ቕዱስ ናይ ሆሳእና በዓል ሰርዐ። ንእግዚአብሔር ወልድ፡ ንጐይታና መድሓኒናን ኢየሱስ ክርስቶስ ከኣ ኣኽበሮ፡ ንእግዚአብሔር መንፈስ ቅዱስ ብነብዪ ዘካርያስ ገይሩ ብዛዕባ’ዚ ኽቡር ዕለተ ሆሳእና ተነብዩ ነበረ። እቲ ትንቢት ከኣ፦

“ኣቲ ጓል ጽዮን (ኣቲ ኢየሩሳሌም)፡ ኣዚኺ ተሓጐሲ፡ ኣቲ ጓል ኢየሩሳሌም እልል በሊ። እንሆ ንጉስኪ፡ ንሱ ጻድቕ፡ መድሓንን ትሑትን’ዩ። ኣብ ኣድጊ፡ ኣብ ጻዕብ ኣድጊ ተወጢሑ ናባኺ ይመጽእ ኣሎ።” ዚብል ነበረ (ዘካ 9፡9)። እዚ ትንቢት’ዚ ዚፍጸመሉ ዕለት ምስ ኣኸለ፡ ጐይታና ኣድጊ ኼምጽኡሉ ንደቀ መዛሙርቱ ኣዘዞም። ከም’ቲ ዝኣዘዞም ምስ ኣምጽኡሉ ድማ፡ ንሳቶም ኰኑ እቶም ህዝቢ፡ ክዳውንቶምን ጨናፍር ስየን እናንጸፉ ብሃንደበት ንግስነቱ ኺጽምብሉ ጀመሩ። እቶም ነዚ ዝረኣዩ ሮማውያን ገዛእቲ ኺቃወሙ ኣይተላዕሉን። እቶም ኪቃወሙ ዝተላዕሉ ኣይሁድ ድማ ኣይሰለጦምን። እቲ ህዝብን እቶም ደቀ መዛሙርቱን “ሆሳእና ንወዲ ዳዊት፡ ብስም እግዚአብሔር ዚመጽእ ብሩኽ’ዩ” እናበሉ ይዝምሩ ነበሩ (መዝ 118፡25,26)። ብእብራይስጢ “ሆሳእና” ማለት “ኣድሕን” ማለት’ዩ። ሆሳእና (ኣድሕን) ዚብል ቃል፡ ምሕጽንታዊ (ልመናዊ)’ምበር ጽምብላዊ ኣይኰነን። ካብ ምንታይ ኬድሕኖም’ዮም ዚምሕጸንዎ ዘለዉ፧ እቶም ህዝቢ ትርጕም ምሕጽንታኦም ዚፈልጥዎ ኣይመስሉን’ዮም። እቲ ደራኺኦም መንፈስ ቅዱስ’ዩ። ንሳቶም ብዘይፈለጥዎ መገዲ ነቲ ጸሎት ካብ ኣፎም ዜፍስሶ ዝነበረ። (ሮሜ 8፡26)። ጐይታና ድማ ነቲ ኪድሕኑሉ ዚግባእ ሃለዋት ብኽልተ መገዲ ገሊጽዎ ኣሎ። እቲ ቐዳማይ መግለጺኡ፡ እቶም ህዝቢ ንኽብሩ እናጸምበሉ ኸለዉ፡ ንሱ ግን ብምብካዩን፡ ብድጕዓ ብምልቃሱን’ዩ። ጐይታና ብዛዕባ’ቲ ብሰሪ ሓጢኣቶም ዚጽበዮም ዘሎ መዓት የልቅስ ነበረ። ንሳቶም ከኣ ከይተረድኦም ብመንፈስ ቅዱስ፡ “ኣድሕን ኰታ” እናበሉ ይልምኑን ይምሕጸኑን ነበሩ። ጐይታና ኸም’ዚ ብምባል’ዩ ዘልቀሰሎም፦

“ኣየ! ንስኺ በዛ መዓልትኺ ንሰላምኪ ዚኸውን ነገር እንተ ትፈልጢ። ሕጂ ግና ካብ ዓይንኺ ተኸዊሉ ኣሎ። ጸላእትኺ ቐጽሪ ቐጺሮም ዚዞሩኺ መዓልቲ ኽትመጻኪ’ያ’ሞ፡ ኪኸብቡኺ፡ በዝን በትን ከኣ ኬጽብቡልኪ’ዮም። ዘመን ምሕረትኪ ሰኣን ምፍላጥክስ፡ ንኣኽን ኣባኺ ንዚነብሩ ደቅኽን ኪግምጥሉኺ፡ እምኒ ኣብ ልዕሊ እምኒ ኣይኪሓድጉልክን’ዮም።”ሉቃ 19፡42-44

እቲ ኻልኣይ፡ ጐይታና ንመንፈሳዊ ሃለዋት ናይ’ቲ ህዝቢ ዝገለጸሉ መገዲ ኸኣ፡ በታ ንጥምየቱ ዜዐንግል ፍረ ዘይተረኽባ ኦም በለስ’ዩ። እቲ ህዝቢ ንኣምላኽ ዜዕግብ ሓንቲ ፍረ ጽድቂ’ኳ ኣይነበሮን። ስለ’ዚ ከምታ ኦም በለስ ንጥፍኣት ዝተረግመ ህዝቢ ዀይኑ ነበረ። ንጽድቂ ንህይወት ዚኸውን ፍረ ደኣ’ዩ ዘይፈረየ’ምበር፡ ንሞት ዚኸውን ፍረስ ብብዝሒ ዜፍርይ ህዝቢ ነበረ። ጐይታና ካብ’ቲ ሞት ዚፈርይ ሓጢኣት ምእንቲ ኼድሕነና’ዩ መድሓንን ትሑትን ኰይኑ ብስጋ ዝተገልጸ።

ሃዋርያ ቅዱስ ዮሃንስ ኣብ’ቲ ዝጸሓፎ ወንጌል ኣብሪሁ ገሊጽዎ ኸም ዘሎ፡ ጐይታና፡ ጸጋ ኺምግበና’ዩ ካብ ሰማያት ወሪዱ፡ ካብ ቅድስቲ ድንግል ማርያም ተወሊዱ ስጋና ዝለበሰ። ነዚ ምስጢር’ዚ ድማ ብኸም’ዚ ዚስዕብ ገሊጽዎ ኣሎ።

“እቲ ቓል ስጋ ዀነ፡ ጸጋን ሓቅን መሊእዎ ኸኣ ኣባና ሓደረ፡ ክብረቱ ድማ፡ ከም ክብሪ ናይ’ቲ ሓደ ወዲ ነቦኡ ረኣና።  . . .ሕጊ ብሙሴ ተዋሂቡ’ዩ’ሞ ጸጋን ሓቅን ግና ብኢየሱስ ክርስቶስ መጸ። እምበኣርከ ንሕና ዅላትና ኻብ ምልኣቱ ጸጋ ኣብ ልዕሊ ጸጋ ተቐበልና።” ዮሃ 1፡14,16,17

ጸጋ፡ ገና ኻብ’ቲ ዓለም ዝተፈጥረትሉ ዘመን ኣትሒዙ ዝነበረ’ኳ እንተ ዀነ፡ ብምልኣት ዝተገልጸ ግና፡ ጐይታና፡ እቲ ስግው መለኮት፡ ኣብ ማእከልና ኺነብር ምስ ጀመረ’ዩ። ካብ’ታ ጐይታና ብኣካለ ስጋ ዝተገልጸላ ዘመን ጀሚሩ ንነፍሲ ወከፍ ሰብ ብመስፈር ውህበት ክርስቶስ ምልኣት ጸጋ  ተዓዲሉ’ዩ። ነዚ ሓቂ’ዚ ድማ ቅዱሳን ሃዋርያት ብኸም’ዚ ዚስዕብ ኣረጋጊጾምልና’ዮም።

“ግናኸ ብመስፈር ውህበት ክርስቶስ ንነፍሲ ወከፍ ጸጋ ተዋሂቡ’ዩ።” ኤፌ 4፡7

“ከም’ቲ እተዋህበና ጸጋ፡ በበይኑ ዝዀነ ውህበታት ጸጋ ኻብ ዚህልወናስ . . .ኣገልግሎት እንተ ዀይኑ ብኣገልግሎትና ንጽናዕ።” ሮሜ 12፡6,7

“ጸጋ ኣምላኽ ተገሊጹ’ዩ’ሞ፡ ንዅሉ ሰብ’ውን ምድሓን ኣምጺኡ።” ቲቶ 2፡11

“ከም’ቲ ብእኡ ዝመደቦ ስምረቱ፡ ነቲ ምስጢር ፍቓዱ እናኣፍለጠና፡ ነቲ ናይ ምልኣት ዘመናት መጋቢነቱ፡ ኣብ ሰማይ ዘሎን ኣብ ምድሪ ዘሎን፡ ኣብ ክርስቶስ ምእንቲ ኺጥቕለልሲ፡ ብዅሉ ጥበብን ብዅሉ ኣእምሮን ነዚ ጸጋኡ ናባና ኣውሓዞ።” ኤፌ 1፡8-10

“ኣብ ርእሲ’ቲ ብክርስቶስ ኢየሱስ ዝረኸብናዮ እምነትን ፍቕርን፡ ጸጋ ጐይታና ኣባይ ብዘይ ልክዕ ዓዘዘ።” 1ጢሞ 1፡14 ካ.ት

እግዚአብሔር ብዓቕሚ ስጋና ንእኡ ኸነኽብር ንርእስና ድማ ከነጽድቕ ከም ዘይንኽእል ስለ ዝፈለጠ፡ ነቲ ንዅሉ ኽንገብር ዜኽእለና ጸጋኡ፡ ኣብ ልዕሌና ኣዕዚዙን ኣውሒዙን፡ ንድሕነትና ኽዉንን ዚከኣልን ገበሮ። ስለ’ዚ ድማ ኵላቶም ቅዱሳን ሃዋርያት፡ ብጸጋ ኸም እንጸድቕ ደጋጊሞም ገለጹልና (ኤፌ 2፡5,8,9 ፣ ግብ 15፡10,11 ፣ ቲቶ 3፡4,5 ፣ 1ጴጥ 1፡3 ፣ ሮሜ 5፡8 ፣ 3፡20,24,27)። እቲ ኣዝዩ ዜገርምን ኣዝዩ ዜሐጕስን ድማ፡ ኣበሳና ብዝበዝሐ መጠን ንጸጋኡ ብዝያዳ ዜውሕዞን ዜዕዝዞን ምዃኑ’ዩ። ከም ኣተሓሳስባን ኣሰራርሓን ናይ ሰብ እንተ ዚኸውን፡ ሰባት ንሓጢኣቶም ብዜብዝሕዎ መጠን ንጸጋኡ ኼውሕዶን ካባና ኬርሕቖን ምመረጸ ነይሩ። ብዘይ ጸጋኡ ዝዀነ ተስፋን ዓቕምን ከም ዘይብልና ጽቡቕ ገይሩ ስለ ዚፈልጥ፡ ንሓጥኣትና ምኽንያት (ወይ ምስምስ) ምእንቲ ኪኸልእ፡ ኣብ’ቲ ኣበሳ ዚበዝሕ ጸጋኡ ኣዝዩ ኼዕዝዝ ብሕያውነቱ መኸረን ወሰነን። ሃዋርያ ቅዱስ ጳውሎስ ነዚ ሓቂ’ዚ ብኸም’ዚ ዚስዕብ ገሊጹልና ኣሎ፦

“ኣበሳ ምእንቲ ኺዓዝዝሲ፡ ሕጊ ኣተወ። ኣብ’ቲ ሓጢኣት ዝዓዘዞ ግና ኣብኡ እቲ ጸጋ ኣዝዩ ዓዘዘ። ከም’ቲ ሓጢኣት ብሞት (ገይሩ) ዝገዝአ፡ ጸጋ’ውን ከምኡ ብኢየሱስ ክርስቶስ ጐይታና (ገይሩ) ብጽድቂ ንዘለኣለም ህይወት ኪገዝእ’ዩ።” ሮሜ 5፡20,21

እምበኣር እግዚአብሔር ጸጋኡ ኣዕዚዙ ብምሃብ፡ ጽድቂ ኣብ ህይወትና ኸም ትገዝእን፡ ዘለኣለማዊ ህይወት ከም እትህበናን ከም ዚገብር፡ እቲ ህያው ቃሉ ኣረጋጊጹልና ኣሎ። ዋሕዚ ጸጋ ፈሲሱሉ ኼብቅዕ ንጽድቂ ኺግዛእን ጽድቂ ኺፈርይን ዘይከኣለ ሰብ፡ እቲ ነቲ ዝተዋህቦ ጸጋ ዝነዓቐን ዘባኸነን ሰብ’ዩ። እቲ ደም ክርስቶስ ዝዋግኡ ጸጋ ኣምላኽ ኣባኺንካ ድማ ደሓን ክትረክብን ካብ ተሓታትነትን ክትድሕንን ከቶ ኣይከኣልን’ዩ። ስለ’ዚ ድማ ሃዋርያ ቅዱስ ጳውሎስ ኸም’ዚ ዚስዕብ መጠንቀቕታን ኣርኣያን ሂቡና ኣሎ።

“ጸጋ ኣምላኽ ንኸንቱ ኸይትቕበሉ፡ ንሕና መዓይይቲ (ኣምላኽ) ኴንና ንምዕደኩም ኣለና።” 2ቈረ 6፡1

“እቲ ዘለኽዎ ግና ብጸጋ ኣምላኽ’የ ዘለኹ፡ ካብ ኵላቶም ዚበዝሕ ደኣ ጸዓርኩ’ምበር፡ እቲ ንኣይ ዝተዋህቦ ጸጋኡ ኸንቱ ኣይኰነን። እቲ ምሳይ ዘሎ ጸጋ ኣምላኽ ደኣ’ዩ’ምበር፡ ኣነ ኣይኰንኩን (ዝገብሮ ዘለኹ)።” 1ቈረ 15፡10

ንሕናኸ ብኸመይ ኢና መገብቲ ጸጋ ኽንከውን እንኽእል፧ ኣርእስትናን መሪሕ ጥቕስናን ብንጹር ኣመልኪቱና ኸም ዘሎ፡ ካብ’ቲ ናባና ዝፈሰሰ ዋሕዚ ጸጋ ዝተላዕለ መገብቲ ጸጋ ናይ ምዃን ክብሪ ተቐቢልና ኢና። እዚ ሃዋርያዊ ኣበሃህላ’ዚ፡ እቲ ዝተዋህበና መጠን ጸጋ ብዙሕ ካብ ምዃኑ ዝተላዕለ፡ ንርእስና ኣኺሉስ ንኻልኦት’ውን ጸጋ ኽንምግቦም ከም ዜኽእለና ዜረጋግጽ’ዩ። ስለ’ዚ ብሕያውነት ተደሪኽና በቲ ዝተዋህበና ጸጋ ንኻልኦት ክንምግብ እንተ ዘይክኢልና ነቲ ዝተዋህበና ጸጋ ነባኽኖ፡ ከንቱ ንገብሮ ኣለና ማለት’ዩ። ዚበዝሕ ጊዜ “መጋቢነት ጸጋ ኣምላኽ” ንሃዋርያት፡ ንኣገልገልቲ ቤተ ክርስቲያን ጥራሕ ዝተዋህበ ጌርና ኢና እንርድኦ። ሃዋርያ ቅዱስ ጴጥሮስ ግና ነቲ ዝጽሓፎ መልእኽትታት ንመራሕቲ ቤተ ክርስቲያን ዘይኰነስ ንዅላተን ኣብያተ ክርስትያንን ምእመናንን’ዩ ዝጸሓፎ (1ጴጥ 1፡1 ፣ 2ጴጥ 1፡1)። እቲ ብመራሕትን ኣገልገልትን ቤተ ክርስቲያን ጥራሕ እንምገቦ ጸጋ (ምስጢራት) ክንፍጽም ይግብኣና ማለት ኣይኰነን። እቲ ኣብ ማሕበራውን መንፈሳውን ህይወትና ዚገሃድ ጸጋ ብዓይነቱ ዀነ ብመጠኑ ዝበዝሐን ዝዓበየን’ዩ። ኣብ’ዚ ሰፊሕ ክፋል ናይ ህይወትና፡ ንሓድሕድና ብጸጋ እንመጋገበሉ ማእለያ ዘይብሉ ዕድላት ኣሎና። ነዚ ዕድላት’ዚ ኸም ዚግባእ እንተ ተጠቒምናሉ፡ ናይ ብሓቂ እሙናት መገብቲ ጸጋ ዄንና ኣለና ማለት’ዩ። ዚበዝሕ ግዜ ግና ጸጋ እንታይ ምዃኑ’ውን ስለ ዘይንፈልጥ፡ ነቲ ብቑዓት መገብቲ ጸጋ ናይ ምዃን ተኽእሎና የጽብቦ ኣሎ። ጸጋ፡ ሓደ ፍሉይ ነገር ወይ ሓደ ንብረት ኣይኰነን። ካብ ኣምላኽ ብኸምኡ (ብነጻ) ዝተቐበልናዮ ዘይግብኣና ዘበለ ዅሉ፡ ጸጋ’ዩ። እቲ ጐይታ ዝመገበና ምልኣት ጸጋ፡ ብቓላትና፡ ብባህርይናን ብግብርናን ኢና እንገልጾ። ብኸመይ መገብቲ ጸጋ ኸም እንኽውን ገለ ሒደት ኣብነታት ክንርእይ ሰናይ’ዩ።

ቀዳማይ ኣብነትና፡ ቃላት’ዩ። ሓደ ሰብ ንዘጋጠምዎ ዅላቶም ሰባት ሰናይ ዝዀነ ቓላት ኪዛረብ ከሎ፡ ነቶም ሰማዕቱ ጸጋ ኣምላኽ ይምግቦም ከም ዘሎ ኸነስተውዕል ይግባእ። ሃዋርያ ቅዱስ ጳውሎስ ነዚ ሓቂ’ዚ ብኸም’ዚ ዚስዕብ ገሊጹልና ኣሎ።

“ንነፍሲ ወከፍ ብቑዕ መልሲ ሂብኩም ምእንቲ ኽትክእሉ፡ ኣዘራርባኹም ኵሉ ሳዕ ብጸጋ ዝመልአ፡ ብጨው ዝተቓመመ ይኹን።” ቈሎ 4፡6 ካ.ት

“እምበኣር ኵልና ናይ ሓደ ሰብነት ኣካላት ስለ ዝዀንና ነፍሲ ወከፍ ሓሶት ምዝራብ ገዲፉ ምስ ብጻዩ ሓቂ ይዛረብ። . . . እቲ ንሰማዕቱ ንበረኸት ዚኸውን፡ ከከም ዜድልዮም ከኣ ኪሃንጾም ዚኽእል ሰናይ ዘረባ ደኣ ተዛረቡ’ምበር፡ ዘይጠቅም ዘረባስ ካብ ኣፍኩም ኣይውጻእ። ነቲ ንመዓልቲ ምድሓን እተሓተምኩምሉ ናይ ኣምላኽ መንፈስ ቅዱስ ኣይተጕህይዎ። ብዘሎ ምርረትን ነድርን ቍጥዓን ታዕታዕን ጸርፍን፡ ምስ ኵሉ ኽፍኣት ካባኻትኩም ይርሓቕ።” ኤፌ 4፡25,29-31 ካ.ት

ካብ’ዚ ሃዋርያዊ ቓል ብንጹር ከም እንርድኦ፡ ሰናይን ሃናጽን ዘረባ፡ ናይ ጸጋ ቃል’ዩ። ስለ’ዚ ከም’ዚ ዝበለ ቃል ጸጋ ኽንዛረብ ከለና፡ ሕያዎት መገብቲ ጸጋ ንኸውን ኣለና ማለት’ዩ። እቲ መቕደሱ ዝገበረና መንፈስ ቅዱስ ከኣ ጸጋ ኣምላኽ ስለ ዘየባኸንና ብኣና ይሕጐስ። ብኣንጻሩ ሓሶት፡ ጸርፊ፡ ናይ ነድርን ቍጥዓን ቃላት ክንዛረብ ከለና ድማ፡ ነቲ ሰማዒና መርዛም ሓጢኣት ንቕልቦ፡ ንክርስቶስ ጐይታና ዘይኰነስ ነቲ ጸላኢና ድያብሎስ ነገልግል ከም ዘለና ነስተውዕል። እቲ ጥበበኛ ንጉስ ሰለሞን ነቲ ጽቡቕ ዚዛረብ ሰብ፡ “ጸጋ ኣብ ከናፍሩ ዘለዎ ሰብ” ኢሉ’ዩ ዚገልጾ (ምሳ 22፡11)። ቃል-ኣምላኽ ንርእሱ ጸጋ ስለ ዝዀነ፡ ንሓድሕድና ቓል-ኣምላኽ ክንዘራረብ ከለና ሕያዎት መገብቲ ጸጋ ናይ ምዃን ሓላፍነትና ኸም ዚግባእ ንፍጽም ምህላውና ንፍለጥ።

ካልኣይ ኣብነትና ድማ ናይ ትዕግስቲ ባህርይ’ዩ። ዝዀነ ይኹን ሰብ ኪብድለና ኸሎ፡ ብናይ ክርስቶስ ትዕግስቲ እንተ ተዓገስናዮ፡ እታ ዓባይ ጸጋ ዝዀነት ትዕግስቲ ክርስቶስ መጊብናዮ ማለት’ዩ፡ ኵሉ ሰብ ንእግዚአብሔር ዚብድል ሓጥእ’ዩ። እግዚአብሔር፡ ሓጢኣት ብዝፈጸምና መጠን ኣየጥፍኣናን፡ ኵሉ ጊዜ’ውን ኣይቀጽዓናን’ዩ። ብትዕግስቱ’ዩ ዚጾረና (ሮሜ 3፡22-26 ፣ 2ተሰ 3፡5 ፣ ሉቃ 21፡19 ፣ እብ 10፡32-36)። ትዕግስቱ ድማ ንኣና ጸጋና’ዩ። ኪዕገሰና ኸሎ ጸጋኡ’ዩ ዜውሕዘልና ዘሎ። ንሕና ንዝበደሉና ብትዕግስቲ ክርስቶስ ክንዕገሶም ከለና፡ ኸኣ ንኣምላኽ መዓይይቱ ዄንና ጸጋ ኣምላኽ ንምግቦም ከም ዘለና ኸነስተውዕል ይግባእ። ብኣንጻሩ ትዕግስቲ ተጸዪፍና፡ በቲ ሰይጣናዊ ባህርያት፡ ብምርረት፡ ብምኽሳስ (ብምንቃፍ) ብጽልእን ቂምታን፡ ብምህረምትን ጸርፍን ክንዋሳእ እንተ መሪጽና ግን ነቲ ዝተቐበልናዮ ጸጋ ነባኽኖ፡ ነቲ ናይ መጋቢነት ጸጋ ተልእኾና ነፍርሶ ኣለና ማለት’ዩ። ዘይምዕጋስና ኽሳዕ ክንዲ’ዚ ዓብዪ ብኵራትን በደልን ክነሱ፡ ንሕና ግን በቲ ዝወረደና በደል ኣመኽኒና፡ ነቲ በደልና ኸነፋዅሶ ንፍትን፡ ናብ ንስሓ ኽንድረኽ ኣይንረኣይን። ብኣንጻሩ ነቲ ሓጢኣትናስ ካልኦት ንኸይደፍሩና ኸም መከላኸሊ ኽንጥቀመሉ ንረኣይ። ሽዑ ድማ እቲ ማሕተም ድሕነትና ዝዀነ መንፈስ ቅዱስ ኣዝዩ ይጕህይ። እዚ ዘይሓላፍነታዊ ብኵራት’ዚ ዘለኣለማዊ ሳዕቤን ከም ዘለዎ ኸኣ ከቶ ኣይንዘንግዕ። ብዛዕባ’ቶም ካልኦት፡ ከም’ኒ ፍቕሪ፡ ትሕትና፡ ይቕሬታ፡ ሕያውነት ዝኣመሰሉ መንፈሳውያን ፍረታትውን ተመሳሳሊ ርድኢት ኪህልወና ይግባእ።

ሳልሳይ ኣብነትና ጌርና እንርእዮ ድማ ንጽጉማት ምርዳእ’ዩ። ኣብ ከቢድ ሓዘን ንዘለዉ ሰባት ኬድካ ምጽንናዕ፡ ንዝሓመመ ምጽንናዕን ብዜድልዮ ምድጋፍን፡ ንእሱር ምብጻሕን ምጽንናዕን ፣ ንኣረጋውያን፡ ንስደተኛታት፡ ንድኻታት ከም ኣካል ሰብነትካ ቈጺርካ ብቓላት ምጽንናዕ፡ ብኣካል ተረኺብካ ብዜድልዮም ምግልጋል፡ ዝጐደሎም ምምላእ፡ ናይ ሕያዋይ መጋቢ-ጸጋ ተግባር’ዩ። ንሕና “ንጥምየቱ ምግቢ፡ ንዕርቃኑ ልብሲ”ኸም ዝሃብና ኢና እንርዳእ። እግዚአብሔር ግና በቲ ዝሃበና ናይ ቃላት፡ ናይ ገንዘብ፡ ናይ ንብረት፡ ናይ ጕልበት፡ ናይ ጊዜ ጸጋ ተጠቒምና ጸጋ ኸም ዝመገብናዮምን፡ ሕያዎት መገብቲ ጸጋ ኸም ዝዀንናን’ዩ ዚርእየናን ዚቕበለናን። ናይ’ቲ ዅሉ እንገብሮ ዝርዝራት ብዙሕ ኪኸውን ይከኣል’ዩ። ኣብ ዓይኒ እግዚአብሔር እትረኣየሉን ብልሳኑ እትግለጸሉን መገዲ ግና ሓንትን እንኮን’ያ። ንሳ ድማ “ጸጋ መጊቡ” እትብል’ያ። ገንዘብ እንተ ሂብካ፡ እቲ ዝሃብካዮ ገንዘብ ናይ ኣምላኽ ጸጋ ስለ ዝዀነ፡ ናይ’ቲ ዝሃበካ ጸጋ እሙን መጋቢ ኸም ኸም ዝዀናካ’ዩ ዚርዳእ። ስለ’ዚ ኣብ’ቲ መዓልቲ ፍርዲ፡ “ኣታ ሕያዋይ እሙን መጋቢ” ኢሉ’ዩ ዜመጕሰካን ዚፈድየካን ማለት’ዩ። ኣብ ማሕበራውን መንፈሳውን ናብራና ምስ ሰባት ክንራኸብን ክንዋሳእን ከለና’ምበኣር፡ “ካብ’ቲ እግዚአብሔር ዝሃበኒ ብዙሕ ዝዓይነቱ ጸጋታት፡ ነዚ ሰብ’ዚ በየናይ ጸጋ’የ ኸገልግሎ፧” ኢልና ብምሕታት ሕያዎትን እሙናትን መገብቲ ጸጋ ንምዃን ዕቱባትን ግዱሳትን ክንከውን ይግብኣና። ሃዋርያ በርናባስ፡ ናብ’ታ ቐዳመይቲ ናይ ኣንጾክያ ቤተ ክርስቲያን ምስ ከደ፡ ኣብ’ታ ቤተ ክርስቲያን ዘለዉ ምእመናንን ብጸጋ ተመሊኦም፡ ናይ ጸጋ ናብራ ኺነብሩ ምስ ረኣየ ኣዝዩ ተሓጐሰ’ሞ፡ ብምሉእ ልቦም ብጐይታ ጸኒዖም ኪነብሩ መዓዶም (ግብ 11፡23,24)። ሃዋርያ ኣጵሎስ ካብ ኤፌሶን ናብ ኣካይያ ምስ ከደ ድማ፡ ነቶም ምእመናን ብጸጋ ኣምላኽ ብዙሕ ጠቐሞም (ግብ 18፡27)።

እዚ ቕዱስ በዓል’ዚ “ብስም እግዚአብሔር ብሩኽ’ዩ” እናበልና ነቲ ብምልኣት ጸጋ ኺምግበናን፡ ኪጓስየናን ኬድሕነናን ዝመጸ ጐይታናን መድሓኒናን ኢየሱስ ክርስቶስ እነኽብረሉ በዓል’ዩ። ክርስትያን ምዃን ማለት ድማ ብዅለንትናኻ ንክርስቶስ ምምሳል ካብ ኰነ፡ ከም’ቲ ጐይታና በቲ ምልኣት ጸጋኡ ዘገልገለና፡ ንሕና ድማ በቲ ኻብ ምልኣቱ ዝተቐበልናዮ ጸጋ ንሓድሕድና ኸነገልግል ይግብኣና። በቲ ዝተቐበልናዮ ጸጋ ንሓድሕድና ኸነገልግል ይግብኣና። በቲ ዝተቐበልናዮ ጸጋ ንሓድሕድና ዘይነገልግል ክነስና፡ ነቲ ብጸጋኡ ዘገልገለና ጐይታ ሆሳእና እንተ ኣብዓልናሉ እንታይ ዋጋ ኣለዎ፧ “ሆሳእና” ማለት “ኣድሕን” ዝትርጕሙ ምሕጽንታዊ ቓል ምዃኑ ኣቐዲምና ገሊጽና ኢና። ሓደ ኻብ’ቲ ኼድሕነና ኽንልምነሉ ዚግብኣና ጸሎት፡ በቲ ብሕያውነቱ ዘውሓዘልና ብዙሕ ዝዓይነቱ ጸጋታት፡ ንሓድሕድና ኻብ ምግልጋል ከይንበኵር’ዩ። ምኽንያቱ እዚ ሎሚ ኸም ዋዛ ርኢና እነባኽኖ ዘለና ደም ክርስቶስ ዝዋግኡ ኽቡር ጸጋ፡ ጽባሕ ኣብ ቅድሚ መንበር ፍርዲ ክርስቶስ ደው ምስ በልና፡ “ናይ’ቲ ብሞተይ ዘውሓዝኩልካ ጸጋ ጸብጻብ ኣቕርበለይ” ተባሂልና ኽንሰግራ ዘይንኽእል ሕቶ ኽትቀርበልና’ያ። እቶም ብጸጋኦም እሙናት ኰይኖም ዝተረኽቡ፡ መዳርግቲ ኣልቦ ኽብሪ ኪቕበሉ’ዮም። እቶም ጸጋኦም ኣባኺኖም፡ ብሓጢኣት ንሰይጣን ዘገልገሉ ግን፡ መለሳ ዘይርከቦ ጸበባ ይጽበዮም ኣሎ። እምበኣር ንለብም’ሞ ጸጋና ነለልይ፡ በቲ ዝተቐበልናዮ ጸጋ ድማ ነቲ ወሃቢ ኣምላኽን፡ ንሓድሕድናን ነገልግለሉ፡ እሙናትን ሕያዎትን መገብቲ ጸጋ ደኣ ንኹን!!

ጸጋ ጎይታና ኢየሱስ ክርስቶስን ፍቕሪ ኣምላኽን ሕብረት መንፈስ ቅዱስን ምስ ኩላትና ይኹን።

ኦርቶዶክሳዊት ተዋህዶ ቤተ ክርስቲያን ኤርትራ - መንበረ ጵጵስና ሰሜን ኣሜርካ።