"ካብ ምስልምና ናብ ክርስትና” (5ይ-ክፋል)

ብካህን ተክለ-ማርያም ምርካ-ጽዮን 5ይ - ክፋል

“-እዛ ሰበይቲ እዚኣ፥ ናይ ሓደ ተራ ሰብ ኣደ፥ ወይ ወላዲት እንተደኣ ኮይና፥ እዚ ኩሉ ምስጋና ከመይ ኣቢሉ ክጸሓፈላ ከኣለ-? ማለት ክርስቶስ ሓደ ተራ ሰብ፥ ወይ ነቢይ እንተደኣ ኮይኑ፥ ካብ ተፈጥሮኣዊ-ሕጊ ወጻኢ ብዝኾነ መንገዲ፥ ከመይ’ሉ ክውለድ ከኣለ-? ብዝተረፈ ምዉታን ከተንሥእ, ድዉያን ክፍውስ, ዕዉራን ከርኢ, ለምጻማት ከንጽህ, እዚ ኩሉ ኃይሊ’ዚኸ፥ ከመይ’ሉ ንዕኡ ካብ ኣምላኽ ክወሃቦ ከኣለ-? እዚ ኩሉ’ዚ ድማ ኣብ ቁርዓን’ውን ተጻሒፉ ዝርከብ’ዩ-”

ከምኡ’ውን “ሳሂህ ኣል-ቡካሪ” ንክርስቶስ ብዝምልከት ኣብ ሓዲት “-ወዲ-ማርያም ኢየሱስ ክሳብ ዝመጽእ፥ ግዚኡ ኣይኣኸለን ነይሩ። ንሱ ብፍትሕን ብሓቅን ክመርሓኩም’ዩ-” ድማ ይብል። እሞ ሕጂ ደኣ ኣበይ’ዩ ዘሎ-? ንዝሓለፉ ክልተ-ሺሕ ዓመታት፥ ኣብ ገነት ምቕማጡ ገይሩ፥ ክሳብ መወዳእታ መዓልቲ ይጽበ ኣሎ ማለት ድዩ-? ንሱ ካብ ኩሉ ሰብ ዝተፈልየ’ዩ ማለት ድዩ-? ልዕሊ ኩሎም ሰባት’ዩ ማለት ድዩ-? እሞ ደኣ ንሱ መን’ዩ-? መቸም ኣብ ውሽጠይ ኩናት እናተኻየደ’ዩ ዘሎ። በቲ ሓደ ወገን እቶም ካብ ፈጣርየይ ክፈልዩኒ ዝጽዕሩ፥ ኣጨነቕቲ ሓሳባተይ። በቲ ካልእ ሸነኽ ድማ፥ ኣብ መንጎ’ቲ ሓቂ ንምፍላጥ፥ እገብሮ ዘሎኹ ጉዕዞ፥ እቲ ናይ ሕልና ውግእ ይካየድ ምህላዉ ይስምዓኒ’ሎ።

1987 ሓሊፉ 1988 ክሳብ ዝመጽእ፥ ነዋሕትን ኣጨነቕትን ዕለታት’ዮም ሓሊፎም። ኣብ መወዳእታ-ዓመት ድማ ክርስቲያን ደቂ-ግብጺ፥ ናይ ጎይታ ልደት በዓል ዘኽብሩዎ ዕለት በጽሐ። ኣነ ድማ ባዕለይ ንነፍሰይ ክሓትት ጀመርኩ። በዓል-ልደት-? ናይ መን በዓል ልደት-? ንምዃኑ እቲ በዓሉ ዝኸብረሉ ዘሎ ክርስቶስ መን’ዩ-? ታሕሳስ-29 ኣብ ቤት-ትምህርትና ዝርከቡ ክርስቲያን የብዕሉ ነይሮም’ዮም። ኣብ መዓልቲ በዓል-ልደት፥ ካብ ቤት-ትምህርቲ ክምለስ ከሎኹ፥ እንድዒ እንታይ ከም-ዝኾንኩ፥ ሓዘን ተሰሚዑኒ ኣብ ፍርሂ ወዲቐ እርከብ ነበርኩ።

ስለዚ ድማ ምስተን ክልተ ኣዋልድ-ደቀይ፥ ሓቢርና ኣብ እንነብረሉ መደቀሲ ክፍሊ ከድኩ። ምሉእ ለይቲ ክገላበጥ እኳ እንተሓደርኩ፥ ድቃስ ዝበሃል ነገር ግና ክመጸኒ ኣይከኣለን። ልበይ ክቐስን ስለ-ዘይከኣለ ድማ፥ መንፈሰይ ክረጋጋእ ኣይከኣለን። ንርእሰይ እምንቲ ክኸውን ኣሎኒ ድማ በልኩ። ስለ-ምንታይ እየኸ ዝፈርህ-? የግዳስ ካብ ዝኾነ ንላዕሊ፥ ንፈጣሪየይ’የ ክፈርህ ዘሎኒ ድማ በልኩ። መሊሰ ድማ ካብ ሓቂ እናሃደምኩስ፥ ከመይ ኣቢለ’የ ንኣምላኸይ አፍቅሮ’የ ኢለ፥ ኣፈይ መሊአ ክዛረብ ዝኽእል-?

ኣብ ከምዚ ዝኣመሰለ ናይ ሓሳብ ባሕሪ ኣትየ፥ በዝን በትን ይጭነቕ ኣብ ዝነበርኩሉ ግዜ፥ ፈጣሪየይ ኣብ ቅድመይ ፊት ንፊተይ ዝረኸብኩዎ መሰለኒ። ስለዚ ልበይ ኣረጋጊአ ትንፋሰይ’ውን ውሕጥ ኣቢለ። ብዓሚቝ ስምዒት ተለዓዒለ “-ኣታ ፈጣሪ-! ኣነ ክሳብ ክንደይ ከም-ዘፍቅረካ ትፈልጥ ኢኻ። ክሳብ ክንደይ ከም-ዘኽብረካ’ውን ካባኻ ዝተሰወረ ኣይኮነን። ኣነ ዝደልያ ሓንቲ ነገር ጥራይ’ያ።ንሳ ድማ ብዘይ ኃጢኣት ምሳኻ ምንባር’ዩ። ስለዚ ኣታ ፈጣሪ-! እቲ ናባኻ ዘብጽሕ ሓቂ ክፈልጦስ በጃኻ ግለጸለይ። ብኸመይ’የ ክፈልጠካ ዝኽእል-? -” ኢለ ጸለይኩ።

እንደገና ምልስ ኢለ ድማ፥ “-በደለይ እንታይ’ዩ-? ኣነ ካብ ኣስላም ስድራ-ቤት’የ ተወሊደ። እሞ ብዛዕባ’ዚ ጉዳይ’ዚ ኣነዶ ተሓታቲት ክኸውን እግብኣኒ’ዩ-? ድማ በልኩ። እንታይ ደኣየ ኮይነ-? ፈሪሀ ድየ-? ኢለ ባዕለይ ንርእሰይ ሓተተኩ። ግዳስ ብጭራሽ ከም-ዘይፈራህኩ ኣረጋግጽኩ። ከምዚ ኢለ ድማ ጸለኹ “-ኣታ ጎይታይ እልምነካ ኣለኹ። ገና ካብ ንእስነተይ ጀሚርካ ብብረኸት መሊእካኒ ኢኻ። ዝጠየቕኩኻ’ውን ኣብ ሕልመይ ትገልጸለይ ኣሎኻ። ስለዚ እምበኣር ናባኻ ዝመጸሉ መንገዲ፥ ክርስትና እንተደኣ ኮይኑ መስቀል ኣርእየኒ። ምስልምና እንተኾይኑ’ውን ካልእ ምልክት ግለጸለይ። ብድሕሪኡ ንስኻ ዝኣዘዝካኒ ፈጻሚት እየ። ብድሕር’ዚ ዝመጸ እንተመጸ’ውን፥ ንዓይ ዋና ነገር ንስኻ ኢኻ። ዝፈርሆ ድማ የብለይን። እቲ ሕጂ ዘሎኒ ክብርን መዓርግን’ውን፥ ንዓይ ትርጉም ዘለዎ ኣይኮነን። ንዓይ ዝግድሰኒ እቲ ምሳኻ ዘሎኒ ርክብ እዩ። ደቀይ’ውን ንዓይ ዋና ነገር ኣይኮኑን። ንዓይሲ ዋናን ቀዳማይን ንስኻ ኢኻ። ንዓኻ እንተደኣ ረኺበስ፥ ባዕልኻ ትሕልወኒ ኢኻ። እንተ ቐተሉኒ’ውን፥ እቲ ናባኻ ዝመጸሉ መንገዲ፥ ኣሕጸሩለይ እምበር ኣይጎዱንን እዮም-”

ከምታ ለይቲ እቲኣ ገይሩ፥ ልበይ ንጸሎት ተጊሁ ኣይፈልጥን። ልክዕ ፊት ንፊት ኮይነ፥ምስ ፈጣሪየይ ዘዋግዕ ዘሎኹ መሲሉ’ዩ ዝስመዓኒ ነይሩ። ክሳብ ሰዓት-3 ናይ ለይቲ ድማ፥ ኣብ ጸሎት ኣድሂበ ከይደቀስኩ’የ ኣውጊሐዮ። ኣብ ምውግሑ ግና ስለ-ዝደኸመኒ፥ ሰዓተይ 12- ከተበራብረኒ መሊአ፥ ግምስስ ኢለ’የ ዝደቀስኩ። ግዳስ ሕጂ’ውን እዚ ኩሉ ደኺመ ከብቅዕ፥ ድቃስ ግና ክወስደኒ ኣይከኣለን።

ምዕራፍ - 3

ተመስገን ንጎይታ ርእየዮ -!

ኣብ ከምዚ ዝኣመሰለ ኩነት ይርከብ ኣብ ዝነበርኩሉ ግዜ ድማ፥ ቁመቱ መሬት ዝበጽሕ ነዊሕ ጀለቢያ ተኸዲነ፥ ብሃንደበት ንነፍሰይ ብራእይ ክርእዮ ክኢለ። እቲ ጀለቢያ ጨዓይ ሕብሪ ክነብሮ ከሎ፥ ብብሩር ዝተጠልፈ ኮይኑ፥ ነዋሕቲ እጅጌታት ከኣ ነይሮሞ። ምስኡ ዝሰማማዕ ቁልፊ ዝተዓጠቕኩ ድማ ይመስለኒ። ንዕኡ ዝመስል ሻሽ’ውን፥ ኣብ ርእሰይ ኣሲረ ዝነበርኩ ኮይኑ ይስመዓኒ። በቲ ዝተኸደንክዎ ክዳን እምብዛ ካብ ምሕጓሰይ ዝተላዕለ፥ “-እዚ ዝመስል ክዳን መዓስ’የ ረኺበዮ-?-” ብምባል፥ ኣነ ባዕለይ ንርእሰይ እጥይቕ ነይረ። ከምዚ ዝኣመሰለ ጀለቢያ፥ ቅድሚ ሕጂ ርእየ ኣይፈልጥን እየ። ከምቲ ዝኣመሰለ ጽቡቕ ነገር’ውን፥ ኣብ ሕይወተይ ኣጋጢሙኒ ኣይፈልጥን። ብጣዕሚ ድማ ዘገርም ነገር’ዩ።

ኣብቲ ራእይ ኮይነ እግረይ ክርእዮ ከሎኹ፥ ምንም ኣይነበረንን ባዶ እግረይ’የ ነይረ። እንተኾነ እቲ ጀለቢያ ነዊሕ ኮይኑ፥ ንእግረይ ስለ-ዝኸደነለይ ዘሰክፍ ኣይነበረንን። እቲ መሬት እንተ-ረኣኹዎ ዘደንቕ ትርኢት’ዩ ነይሩዎ። ማለት ድሙቕ ቀጠልያ’ዩ። ከምቲ ዓይነት ተፈታዊ ሕብሪ፥ ቅድሚኡ ብፍጹም ኣጋጢሙኒ ኣይፈልጥን’ዩ። ከምቲ ዓይነት ልስሉስ ዝኾነ ነገር’ውን ርእየ ኣይፈልጥን እየ። እዚ ብቀጠልያ ነገር ዝተሸፈነ ጎልጎል’ዚ፥ እንታይ ምዃኑ ክፈልጥ ስለ-ዝደለኹ፥ ብእግረይ ጌረ ትንክፍ ትንክፍ ከብሎ ፈቲነ። መንጸፍ እዩ’ዶ ክብል-? ፈጺሙ ኣይኮነን። ሃሪ’ዩ ክትብሎ ይቐልል ይመስለኒ። ብድሕሪ’ዚ ቃላት ክገልጹዎ ዘይክእሉ፥ ድንቂ ዝኾነ ነገር ክርኢ ኣዒንተይ ኣልዓልኩ።

እቲ ሕጂ ዝረኣኹዎ፥ ብሓሳባትና ጥራይ እንስእሎ ቤተ-መንግሥቲ’ዩ ዝመስል። ካብኡ ሓሊፉ ዝኸይድ ብጣዕሚ ዘደንቕ ነገር’ዩ እውን። እዚ ብሓሳባትና ክንበጽሖ ካብ እንኽእል፥ ኣዚዩ ርሒቑ ዝኸደ ዘደንቕ ነገር’ዩ። ማለት ኣዚዩ ዓቢይ ዝኾነ ቤተ-መንግሥቲ፥ ፊት ንፊተይ ኮይኑ’ዩ ዝርኣየኒ። ነዋሕቲ ኣዕኑድ ድማ ኣለዉዎ። ጫፍ’ቶም ኣዕኑድ ብምርኣይ ዓይኒ ክብጻሕ ዝኽእል ኣይነበረን። እቶም ኣዕኑድ ብጽቡቕ-ሃሪ ዝተሰለሙን፥ ዘሐጉስ ብርሃን ዘንጸባርቑን እዮም። እቲ ኣከባቢ ብመኣዛ-ዕጣን ሃገግ ክብል’ዩ ዝርአ። እዚ ዕጣን’ዚ ኣጸቢቐ እፈልጦ’የ። እወ ምስ ሳሚያ ብዛዕባ ክርስቶስ ክንዛረብ ከሎና፥ ሃገግ ዝብል ዝነበረ መኣዛ-ዕጣን’ዩ። እዚ ናይ ሕጂ ግና ኣዚዩ ካብኡ ዝበልጽ’ዩ።

ኣብቲ ሽዕኡ እዋን፥ ዝሕል ዝበለ ኣየር ዝነፍስ ዘሎ ኮይኑ ተሰመዓኒ። ልበይ ከኣ ክንገር ብዘይከኣል ሓጎስ ተመልአ። ረጋቢት ድማ ክንፈን እንዳ-ንገብገባ ብልዕለይ ይሓልፋ ከም-ዘለዋ ኮይኑ ይስመዓኒ ነበረ። ብዓይነይ ክርእየን ዝኽእል ረጋቢት ግና ኣይነበራን። ይኹን እምበር ኣብዚ እዋን’ዚ፥ ልበይ፥ ክንገር ብዘይከኣል ሰላምን, ሓጎስን, ምጽንናዕን, ተመሊኡ ነበረ። ብቃላት ክግለጽ ዝኽእል ዓይነት ሓጎስ ግና ኣይነበረን።

ኣብቲ ኣብ ዙርያይ ዝነበረ ሰፊሕ-ሸኻ፥ ናብዝን ናብትን እናበልኩ ይዕዘብ ኣብ ዝነበርኩሉ ግዜ፥ ከም ኣጋጣሚ ኣብ ሓደ ዓቢይን ሰፊሕን ቤተ-መንግሥቲ፥ ዝበጻሕኩ ኮይኑ ይስመዓኒ። ምስኡ ተተሓሒዙ’ውን ሓደ ዓቢይ-ካቴድራል ዝመስል፥ ግዙፍ-ሕንፃ ኣማዕድየ ረአኹ። ብምቕጻል’ ውን ናብኡ ቅርብ ኢለ፥ የማን ጸጋም እናበልኩ ምዕዛበይ ቀጸልኩ። ኣብዚ ድማ ጋሻ ንምቕባል ዝተዳለወ ብዝመስል፥ ሓደ-ርብዒ ናይ ሓደ-ክቢ ቅርጻ ሠሪሖም፥ ቈይሞም ደው ዝበሉ ግሩማት ሽማግለታት ክምልከት ከኣልኩ። ብጣዕሚ ድማ ድሙቕ ዝኾነ ጻዕዳ-ክዳን ተኸዲኖም ነበሩ። ኣራእሶም’ውን ብጻዕዳ መጎልበብ-ሃሪ ዝተሸፈነ ነበረ። ጭሕሞም ድማ ከምኡ ጻዕዳን ነዊሕን ነበረ። ኣብ ነንሓድሕዶም’ውን ዝዘራረቡ’ዮም ዝመስሉ። ኣነ ድማ እንታይ ይብሉ ከም-ዝነበሩ ንኽሰምዕ፥ ሃረር ስለ-ዝበልኩ ናብኣቶም ጽግዕ በልኩ። እቲ ዝብሉዎ ዝነበሩ ግና ክርድኦ ኣይከኣልኩን።

እቲ ዘረብኦም ክሰምዕ ዝነበርኒ ሃረርታ ምዃን ምስ-ኣበየኒ፥ ናብቲ ካልእ ኣቢለ ትዕዝብተይ ቀጸልኩ። ኣዕይንተይ ግና እንተ-ጠመተ’ውን፥ ነቲ ዝዕዘቦ ዝነበርኩ ቦታ’ቲ ወሰኑን ጫፉን ክበጽሖ ዝኽእል ኣይነበረን። ኣብ ከምዚ ዝኣመሰለ ምግራም ከለኹ ድማ፥ ብሃንደበት ሓደ ሰብ ቅልቅል በለ። ካበይን ብኸመይን ክመጽእ ከም-ዝኸኣለ ግና፥ ክፈልጥ ዝኸኣልኩዎ ነገር ኣይነበረን። እዚ ሰብ’ዚ ናብቲ ቤተ-መንግሥቲ ዝመስል፥ ናብቲ ዝፋን ኣቢሉ ምስ ኣምርሐ ግና፥ እቶም ሽማግለታት ተምበርኪኾም ክሰግዱሉ ከለዉ ረኣኹ። ንሱ ግና ሱቕ ኢሉ’ዩ ዝኸይድ ዝነበረ። እቲ ኣከያይዳኡ ግና መሬት ረጊጽካ፥ ብእግሪ ከም-ዝኽየድ ዓይነት ኣይነበረን። እንታይ ደኣ ደመና ብዝመስል ነገር፥ ተጻዒኑ’ዩ ክኸይድ ዝርአ ዝነበረ። መወዳእታኡ ድማ ኣብቲ ዝፋኑ ወይ መንበረ-መንግሥቱ፥ ከይዱ ክቕመጥ ከሎ ረኣኹዎ።

እቲ ትርኢት’ቲ ቃላት ክገልጹዎ ካብ ዝኽእሉ ንላዕሊ፥ ብጣዕሚ ዘገርም ትርኢት’ዩ ነይሩ። ግዳስ ኣነ’ውን ከይተረድኣንን ከይሓሰብኩዎን፥ ኣብቲ እግሪ መንበረ-መንግሥቱ ተምበሪኪኸ፥ ሰጊደ ወደቕኩ። ክርድኦ ብዘይክእል ምሥጢራዊ ዝኾነ ነገር ድማ፥ መንፈስ ኣብ ልዕለይ ዘዕርፍ ዘሎ ኮይኑ ይስመዓኒ ነበረ። ንዕዑ ተኸቲሉ ከኣ፥ ሓጎስን ፍርሃትን ዝተፈራረቖ ስምዒት ተሰመዓኒ። ኤለትሪክ ከም-ዝተታሕዘ ሰብ ኮይነ ድማ፥ ተንቀጥቂጠ ሰብነተይ ምቁጽጻር ክሳብ ዝስእን ኮንኩ። እቲ ክርድኦ ዘይከኣልኩ ምንቅጥቃጥ’ቲ ከኣ ክገድፈኒ ኣይከኣለን።

ንምዃኑ “እዚ ምሥጢራዊ ዝኾነ ሓዲሽ-ስምዒት’ዚ፥ እንታይ’ዩ -? ብምባል፥ ባዕለይ ንርእሰይ ጠየቕኩ። ማለት እዚ ምስ’ዞም ሽማግለታት ኮይነ ዝሰገድኩሉ፥ ንሱ መን’ዩ -? ብምባል፥ መንነቱ ንምፍላጥ ኩሉ ዘሎኒ ኃይሊ፥ ካብዝን ካብትን ኣኻኺበ፥ ርእሰይ ኣቕንዕ ኣቢለ ጠመትኩዎ። እግዚኦ-!!ወረ እንታይ’የ ዝርኢ ዘለኹ-!ብፍጹም ንኽገልጾ ዘኽእለኒ ቃላት ክረክብ ኣይክእልንየ። ፍጹም ብርሃን ተመሊኡ ዘንጸባርቕ ገጽ። ንምዃኑ እዚ እብነ-በረድ ዝመስል ነገር’ዚ እንታይ’ዩ? እዚ ክንድ’ዚ ዝኣክል ጽባቐስ እንታይ’ዩ ? እቲ ዝረኹዎ ገጽ ከስተብህለሉ ከሎኹ፥ ዝደኸሞን ዝተሓለሎን’ዩ ዝመስል። ብዝተፈላለየ ሕብሪ ዝማዕረገን ዝተሰለመን፥ ረቂቕ ልብሲ ድማ ተኸዲኑ ነበረ።

ኣብ ጸጋማይ መንኩቡ፥ ከም ደም ዝቐይሐ ኣብ ክሳድ ዝግበር ሻርባ ዓይነት ክነብሮ ከሎ፥ እቲ ወርቃዊ-ሕብሪ ዝነበሮ ጸጕሪ-ርእሱ ድማ፥ ክሳብ እንግድዕዑ ዝወረደ’ዩ ነይሩ። እሞ እንታይ ኮይኑ ደኣ’ዩ ክሳብ ክንድቲ፥ ሕዙን መሲሉ ክርአ ዝኸኣለ-? ብምባል’ውን ብልበይ ሓሰብኩ። ኣዒንቱ ዕምት ኣቢሉ ሰም ኣቢሉዎ’ዩ ነይሩ። ክልቲኤን ኣእዳዉ ድማ፥ ኣብ ኣብራኹ’ዩ ገይሩወን ዝነበረ። ክሳዱ ኣድኒኑ’ውን፥ ንታሕቲ ኣቢሉ’ዩ ምጥማቱ ዝቐጸለ። እቲ ኣዚዩ ዝገርም ነገር ግና፥ ሓንሳእ ናብኡ ኣቢልካ ክትጥምት እንተደኣ-ጀሚርካ፥ መሊስካ ኣዒንትኻ ናብ ካልእ ኣቢልካ ክትጥምት እንተደለኻ’ውን፥ ክኾነልካ ዘይክእል ምዃኑ እዩ። ክርእዮ ከሎኹ ሓደ ነገር ዝደሊ ዘሎ’ዩ ዝመስል። ሓዘን ዝኸበዶ ዘይሕጉስ ገጽ’ዩ ነይሩዎ። እሞ እዚ ተኣምራታዊ ዝኾነ ዓቢይ-ሰብ ደኣ፥ መን’ዩ -? እናበልኩ ብውሸጠይ ምሕታት ኣይገደፍኩን። ከምዚ ዝበለ ግርማ ዝመልኦ ንጉሥ-!! ርእየን ሰሚዐን ኣይፈልጥን። እሞ ነዚ ንጉሥ’ዚ ዘሕዝን ደኣ መን’ዩ -?!

ኣነ መቸም ኣዒንተይ ተኺለ፥ ናብቲ ኣደናቒ ዝኾነ ብሩህ ገጹ ብምምልካት፥ ብዝርአኹዎ ቁጽሪ ናብኡ ኣቢለ ክትምት ዝገብረኒ፥ ክርድኦ ዘይክእል ሓደ ኃይሊ ዝነበረ ኮይኑ’ዩ ዝስመዓኒ። እቲ ብዛዕባኡ ክፈልጥ ዝነበረኒ ድሌትን ባህግን፥ መልሲ ስለ-ዘይረኸብኩሉ ድማ፥ መንፈሰይ ፈጺሙ ክዓርፈለይ ኣይከኣለን።ሕጂ ኣብ መወዳእታ ግና፥ኣዒንቱ ቋሕ ኣቢሉ ናባይ ክጥምት ረኣኹዎ። ነቲ ኣዒንቲ’ቲ ኣዕይንተይ ክጥምትኦ ምኽኣል ስለ-ዝተሳእነን ግና፥ ንታሕቲ ወሪደ መሬት ኣቢለ ክጥምት’የ ዝተገደድኩ።

ነተን ክሳብ ክንድ’ቲ ዘገርማ፥ ፍቕርን ለውሃትን ዘንጸባርቓ ኣዒንቲ፥ እቲ ዝነበረኒ ድሌት ብምርኣይ ክዓግብ ባህጊ’ኳ እንተ-ነበረኒ፥ ክኾነለይ ግና ኣይከኣለን። ከመይሲ ኣዒንተይ ቋሕ ክብላ ዘኽእለን ትብዓት ኣይረኸባን። ስለዚ ድማ ኣታ ጎይታይ እንታይ’የ ኮይነ-! ነቲ ሓቂ ክፈልጥሲ ዘይትግለጸለይ-! ድማ በልኩ። ከመይሲ ናብቲ መንበረ-ክብሩ ኣቢለ ክጥምት ኣብ ዝደልየሉ ግዜ፥ ርእሰይ ዝስሕት ወይ ዝመውት ዘለኹ እናመሰለኒ፥ እቲ ናብኡ ኣቢለ ኣተኵረ ምጥማት ክኾነለይ ኣይከኣለን።

እተን ኣዒንቱ ከም ኃይለኛ ነጸብራቕ-ፀሓይ፥ ኣዚየን ድሙቓት ኮይነን፥ ብዓይኒ ሰብ ክጥመታ ዝኽእላ ኣይነበራን። እቲ ስፍሓት ኣዒንቱ ድማ፥ ክንዲ ስፍሓት ዓለም ዝዕቀን፥ ስፍሓት ዝነበሮ ንብምልእታ ዓለም ክርእን ክቈጻጸርን ዝኽእል እዩ። ናይ ኣዒንቱ ሕብሪ’ውን፥ ከም ሕብሪ-ብሩህ ሰማይ፥ ወይ ድማ ምስ ቀጠልያ-ሕብሪ ዝተሓወሰ-ማይ፥ መሲሉ’ዩ ዝርአ ነይሩ። እቲ ከም ቁጥዓ ኃይሊ-ኤለትሪክ፥ ኣብ ውሽጢ መዓሙቕ ደመይ ኣትዩ፥ ኣተኵሩ ዝጥምተኒ ዝነበረ መን’ዩ-? ዝብል ሕቶ መልሱ ክረክብ ኣይከኣልኩን። መንነቱ ክፈልጥ ድማ ብብዙሕ ተመነኹ። መን ኢኻ ኢለ ንኽሓትት ዘኽእለኒ ድፍረት ግና ኣይረኸብኩን። ኣብ ቅድሚ’ቲ ኣብ መንበረ-ክብርቲ ዝተቐመጠ’ሞ፥ ኣነ ካበይ ዝመጸ ድፍረት ረኺበ’የ ክሓትት-? ግዳስ ብዙሕ ስለ-ዝፈቶኹዎ፥ ዘሎን ዘየሎን ኃይሊ ኣኻኺበ፥ ዓይነይ መሊአ ክጥምቶ ከኣልኩ። ንሱ ድማ ትኩር ኢሉ ክጥምተኒ ዓይኒ ንዓይኒ ተጋጠምና።

ከመይ ዘደንቕ ኣጋጣሚ ድማ’ዩ። ናባይ ዝቐረበ መሲሉ ከኣ ተራእየኒ። ክገልጾ ዘይክእል ከቢድ ግርማ-ሞገስ ድማ’የ፥ ክርኢ ዝኸኣልኩ። ክገልጾ እንተደለኹ’ውን፥ ከምዝን ከምትን ኢልካ ክግለጽ ዝከኣል ኣይነበረን። ኣብ መንጎ’ዚ ግና ከይተጸበኹዎን ከይሓሰብኩዎን “ናህድ ይኣክል” ዝብለኒ ድምፂ ሰማዕኩ። ነቲ ድምፂ’ቲ ምስ ሰማዕኩ፥ ደው ክብል ዘኽእል ኃይሊ ስለ-ዘይነበረኒ፥ ሽዕኡ’የ ኣብ መሬት ክወድቕ ዝኸኣልኩ። ነቲ ሽዕኡ ዝረኣኹዎ እጹብ ድንቂ ክበሃል ዝግብኦ ግርማ-ሞገስ ንኽገልጽ’ሞ፥ ንዕኡ ዝበቅዕ ቃላት ካበይ’የ ከምጽእ-!! እቲ ዝሰማዕኩዎ ኣበሃህላ ናይ ሓልዮትን ፍቕርን እምበር፥ መግናሕቲ ዘምስሎ ምንም ኃይለ-ቃላት ኣይነበሮን። እሞ እዚ ኩሉ ፍቕርን, ርሕራሔን, ተገዳስነትን፥ ንዓይ ክግበረለይ ደኣ ኣነ መን ኮይነ’የ-?! እዚ ዓቢይን ክቡርን ዝኾነ ሰብ፥ ብስመይ’ዩ ናህድ ኢሉ ዝጸውዓኒ። ስለዚ ኣጸቢቑ ይፈልጠኒ ማለት’ዩ። ዝፈልጠኒ ምዃኑስ ምንም ዘጠራጥር ኣይኮነን። ግናኸ “-እቲ ናህድ ይኣክል-” ዝበሎ ቃል እንታይ ማለት ምዃኑ ክርድኦ ኣይከኣልኩን።

ክጥይቖ ደሞ ኢለ’ውን ተደናደንኩ። እንተኾነ ነቲ ቋሕ ኢልካ ክጥመት ዘይከኣል፥ ግርማ ሞጎስ’ቲ ሓሊፈ ክሓትት’ሞ፥ ንክንድኡ ዝኸውን ዓቕሚ ካበይ’የ ከምጽኦ-? ድማ በልኩ። ግዳስ ንዕኡ’ውን ፈጺሙ ዘይከውን’ዩ ብምባል ኣዋደቕኩዎ። እቲ ውሽጠይ ግና “- ነቲ ዝተነግረኪ ቃል ዝኾነ ነገር ክትብሊ ኣሎኪ-” ኢሉ ይደፋፍኣኒ ነበረ። ኣነ’ሞ እንታይ’የ ክብል-? ኣብ ቅድሚ’ቲ ዘንቀጥቅጥ ግርማ-ሞገስ’ቲ፥ ደው ኢለ ያኢ ኣፈይ ከፊተ ክዛረብ፥ እንኳንዶ ክገብሮ ክሓስቦ’ውን ዝኽእል ኣይነበርኩን። እቲ ውሽጠይ ግና፥ እቲ ዝነበረኒ ጸገም ክርድኣለይ ስለ-ዘይከኣለ፥ መልሲ ዘይትህቢ እናበለ ብቐጻሊ ክደፋፍኣኒ ይስመዓኒ ነበረ። ብድሕሪ እዚ’የ ብኽንደይ ጻዕሪ ሓቦ ገይረ “ እወ ይኣክል-! እወ ይኣክል-! ” ዝብል መልሲ ዝሃብኩ።

ከምኡ ድሕሪ ምባለይ፥ ዓይነይ መሊአ ክርእዮ ስለ-ዝደለኹ፥ ኩሉ ዝነበረኒ ኃይሊ ኣኻኺበ፥ ንሣልሳይ ግዜ ርእሰይ ኣቕኒዐ ክርእዮ ሃረር በልኩ። ከምቲ ትምኒተይ ኮይኑለይ ድማ፥ ክልቴና ዓይኒ ንዓይኒ ተጋጠምና። እተን ኣዒንቱ ድማ ብፍቕርን ለውሃትን ይጥምታኒ ነበራ። ኣዚዩ ናባይ ብምቕራብ ድማ “ ናህድ ርግጸኛ ዲኺ-? ” ኢሉ ሓተተኒ። እዚ ቃል’ዚ ምስ ሰማዕኩ፥ ናይ ኣዕይንቱ ጨረርታ ብርሃን ናብ ውሽጠይ ሰሪጹ ክኣቱ ተሰመዓኒ። ከምዚ’ለ ድማ ሕጂ’ውን፥ ነቲ ዝሰማዕኩዎ ቃላት ክጻወሮ ስለ-ዘይከኣልኩ፥ ኣብ እግሩ ከይደ ወደቕኩ።

ኣብቲ ዝወደቕኩዎ ከሎኹ ድማ፥ እቲ ዝኸውን ዝነበረ ኩሉ ምርድኡ ይጽግመኒ ነበረ። ኣነ መን’የ-? ብምባል’ውን ምስ ሕልናይ ምጉተይ ቀጸልኩ። ከመይሲ እዚ ዓቢይ ንጉሥ ብዛዕባይ ዝግደስ ዘሎስ፥ ኣነዶ ክንድዚ ዋጋን ግምትን ዝወሃበኒ ሰብ’የ-? ብምባል እጭነቕ ነበርኩ። ንምዃኑኸ “ ርግጸኛ ዲኺ-? ” ዝብለኒ ዘሎስ፥ ብዛዕባ እንታይ’ዩ-? እዚ ኩሉ’ዚ ንዓይ ክርድኣኒ ቀሊል ኣይነበረን። ይረደኣኒ ኣይረደኣኒ ግና፥ መሊሰ ክሓትት ኣይደለኹን። በቲ ኣብ ልዕለይ ዝነበሮ ፍቕርን ሓልዮትን ስለ-ዝተተባብዕኩ ግና፥ ርእሰይ ከምቲ ዝነበሮ ደኒነ ከሎኹ፥ ቅንዕ ኢለ ክጥምቶ’ውን ድፍረት ስለ-ዝሰኣንኩ “-እወ ጎይታይ ርግጸኛ’የ-!” ኢለ መልሲ ክህብ ኣይተጸገምኩን።

ብድሕር’ዚ እቲ ፍቕሩ ስለ-ዘተበባዓኒ ግዲ ኮይኑ፥ ፍርሃት ዝበሃል ነገር ካባይ ቅንጥጥ ኢሉ ከደለይ። በዚ ተተባቢዐ ድማ፥ ነቲ መመሊስካ እንተረአኻዮ’ውን ፈጺሙ ክምኖ ዘይክእል ንጉሥ። ቋሕ ኢለ ዓይነይ መሊአ ክጥምቶ፥ ሕጂ’ውን ብብዙሕ ተበሃግኩ። ሕጂ ግና ጸግኡ ስለ-ዘብዝሓለይ ግዲ ኮይኑ፥ ቋሕ ኢለ ንኽጥምቶ ዝኾነ ጸገም ኣይነበረንን። ንራብዓይ ግዜ ድማ ነቲ ጎይታ ክብሪ ዓይነይ መሊአ ረኣኹዎ። ነዚ ተኸቲሉ ድማ፥ ልበይ ክንገር ብዘይክእል ሓጎስን, ተስፋን, ምጽንናዕን, ፍቕርን ክመልእ ተሰምዓኒ። ነቲ ኣብ ልዕለይ ዝወረደ ጸጋ’ሞ፥ ኣነ ብኸመይ’የ ክገልጾ-? እመኑኒ ብወረቐትን ቀለምን ተጻሒፉ፥ ክግለጽ ዝከኣል ኣይኮነን።

ከምዚ’ሉ ድማ ንሱ እቲ ዓቢይ ንጉሥ፥ ንዓይ ብዓይኒ ርሕራሔን ፍቕርን እናጠመተ “-ናህድ-! በዚ ጉዳይ’ዚ ካልኣይ ግዜ ክጭነቕ የብለይን-” በለኒ። ኣነ ድማ “-ርግጸኛ’የ-! ብዛዕባ’ዚ ጉዳይ’ዚ ካልኣይ ግዜ ዘጨንቕ ኣይህልወካን እዩ-! ፈጺሙ’ውን ኣይክህልወካን’ዩ -” ብምባል መልሲ ክህብ ኃይልን ትብዓትን ረኸብኩ። ብምቕጻል ድማ እስኪ “-ናባይ ተመልከቲ-” ክብለኒ ከሎ ሰማዕኩዎ። ኣነ ግና ርእሰይ ኣድኒነ “-ኣይከኣልኩን-” ኢለዮ። ንሱ ግና ርሕራሔን ፍቕርን ብዝመልኦ ላዛ ዘለዎ ቃላት “-ኣይትፍርሂ ኣጆኺ-! ናባይ ጠምቲ-” ክብለኒ ከሎ ሰማዕኩዎ። እታ “-ኣይትፍርሂ-” ትብል ቃል ምስ-ሰማዕኩ ድማ፥ እቲ ምሳይ ዝነበረ ፍርሂ፥ ካብ ዝባነይ ተቐንጢጡ ሓዲጉኒ ከደ።

ብዘይ ጸገም ድማ ርእሰይ ኣቕንዕ ኣቢለ፥ ነቲ ጎይታ-ክብሪ ክርእዮ ከኣልኩ። መቸም ነቲ ግርማ-ሞገስ’ቲ-! ነቲ ዕቤት’ቲ-! ነቲ ጽባቔ’ቲ-! ብዝግባእ ክገልጹዎ ዝኽእሉ ቃላት ክርከቡ ዝኽእሉ ኣይኮኑን። እቲ ነጸብራቕ ኣዕይንቱ ክርአ ከሎ፥ ቋሕ ኢልካ ክትርእዮ’ውን ዝድፈር ኣይኮነን። እቲ ካብኡ ክወጽእ ዝርአ ብርሃን ግና፥ ፍቕርን, ለውሃትን, ድንጋጽን, ርሕራሔን እምበር፥ ቁጥዓ ኣይኮነን።እቲ ኩሉ ዝረኹዎ መስደምም ዝኾነ ራእይ’ሞ፥ ብኸመይ’ሞ ክገልጾ-? በየን ጀሚረስ በየን ክፍጽሞ-? ነቲ ምሥጢር’ቲ ክገልጽ ዝኽእል ቃላትከ ካበይ’የ ከምጽእ-? ሥጋ ዝለበሰ ፍጡር ክበጽሖ ዘይክእል ምሥጢር’ዩ፥ ኢለ ክሓልፎ ግዲ’ዩ ዝኾነኒ።

ብዝኾነ ከምዚ’ለ ኣብ ጥቓ’ቲ፥ ግርማ ሞገሱ ዝኸበደ ዓቢይ-ንጉሥ ከሎኹ፥ እቲ ፍርሂ ‘ውን ድሮ ሓዲጉኒ ከይዱ ስለ-ዝነበረ፥ ርእይ ኣቢለ ክጸግቦ ዕድል ረኸብኩ። ብብቑሩብ’ውን ናብኡ ኣቢለ እናተጸጋዕኩዎ፥ ክመጽእ ከኣልኩ። በቲ መግለጺ ክረኽብበሉ ዘይክእል፥ ላዛ ዝመልኦ ምኡዝ-ቃላቱ ገይሩ ከኣ “-እንታይ ኢኺ ትርእዪ ዘሎኺ-? ብምባል ጠየቐኒ። ኣነ ግና እፍተን ደኣ ከይህሉ ኢለ ስለ-ዝሰጋእኩ፥መልሲ ከይህብ ፈራህኩ። መሊሰ ግና “-ሕፃን ቈልዓ እርኢ ኣሎኹ-“ ዝብል መልሲ ሃብኩ። ኣብቲ እዋን’ቲ ገጹ ብብርሃን ክምላእ ረኣኹዎ። ግዳስ እንታይ ከም-ዝኾነ እንድዒ፥ ኣዕይንቱ ብንብዓት ስለ-ዝተመልአ፥ ንብዓቱ ከም ውሕጅ ኮይኑ ክወርድ ረኣኹዎ።

ኣን’ውን ንዕኡ ኣሰንየ፥ ንነዊሕ ሰዓታት ሓቢረዮ ብምልቃስ ንብዓተይ ኣፍሰስኩ። መጠን ዘይነበሮ ንብዓት ድማ’የ ኣፍሲሰ። ኣብ ውሽጠይ ግና ክንድዚ’ዩ ክብሎ ዘይክእል ሓጎስ’ዩ ክስምዓኒ ዝኸኣለ። ኣብዚ ህሞት’ዚ እርከብ ኣብ ዝነበርኩሉ ድማ’የ፥ ካብቲ ዝሓደርኩዎ ራእይ ተመሊሰ፥ ኣብ ቤተይን ኣብ ዓራተይን ምህላወይ ክፈልጥ ዝኸኣልኩ።